Τον λέγαν Μάνο, τον λέγαν Παύλο.
42 χρόνια πέρασαν είδη απ’ της 17 Σεπτέμβρη του 82, όταν η είδηση έφτανε σε όλους μας που ήμασταν στο Άλσος του Περιστερίου στο 8ο Φεστιβάλ, έφυγε…έφυγε από κοντά μας ο Μάνος Λοΐζος.
«Μόλις πριν από λίγο μάθαμε για τον πρόωρο χαμό του γνωστού κι αγαπητού μας συνθέτη Μάνου Λοΐζου. Ο Μάνος Λοΐζος στάθηκε πάντα στο πλευρό του λαϊκού κινήματος. Τα τραγούδια του έχουν βαθιές ρίζες στη λαϊκή μας παράδοση κι εκφράζουν τον καημό, την ελπίδα, την αγάπη, την αποφασιστικότητα του λαού μας για μια καλύτερη ζωή».
Αυτά ήταν τα λόγια που ακούστηκαν από τα μεγάφωνα εκείνο το απόγευμα του Σεπτέμβρη.
Σε μια εποχή που έπρεπε να αποφασίσεις …με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις, ο Μάνος Λοΐζος παράλληλα με το δρόμο της μουσικής επιλέγει και το δρόμο του αγώνα, την ενασχόληση με τα κοινά. Το έργο του ανδρώνεται μέσα στη δεκαετία του ’60, των Λαμπράκηδων, των συνεχών διαδηλώσεων για 114, των δυναμικών φοιτητικών, εργατικών, κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Τα τραγούδια που γράφει εκείνη την περίοδο είναι εμπνευσμένα από αυτούς τους αγώνες και τους συνοδεύουν: ο «Δρόμος», ο «Στρατιώτης», το «Ακορντεόν», ο «Τρίτος Παγκόσμιος»…
Μπορεί να έχουν περάσει 42 χρόνια από τον πρόωρο χαμό του όμως τα τραγούδια του μας συντροφεύουν, παραμένουν ζωντανά στην καρδιά και το νου, στα όνειρα και τους αγώνες
Τον λέγαν Μάνο…
11 χρόνια πέρασαν και ήταν πάλι Σεπτέμβρης. Η είδηση έφτανε τώρα μέσα από τής οθόνες μας «Ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας (Killah P) δολοφονήθηκε από τους φασίστες της ναζιστικής-εγκληματικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” (ΧΑ) στο Κερατσίνι με την προκλητική ανοχή της αστυνομίας.»
Είχε προηγηθεί η επίθεση χρυσαυγιτών σε κομμουνιστές εργάτες στο Πέραμα και δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και Έλληνες εργάτες.
Το πρόσωπο του Παύλου, έγινε σύμβολο της πάλης ενάντια στο φασισμό, του αγώνα της νεολαίας για να απομονωθούν οι φασίστες και όσοι τους στηρίζουν σε κάθε τόπο δουλειάς, σχολείο, γειτονιά. Έγινε σύνθημα στις συγκεντρώσεις μας, εκφράζοντας την εναντίωση μας σε αυτό το σάπιο δημιούργημα του συστήματος, το φασισμό.
Τον λέγαν Παύλο…