Ο Εργατικός Σύλλογος Ελλήνων του Κεμπέκ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου απευθύνεται στους Έλληνες μετανάστες που εργάζονται ή σπουδάζουν στο Μόντρεαλ σε όποια γωνιά του Κεμπέκ και του κόσμου και αν βρίσκονται, να δυναμώσουν την πάλη τους για ζωή με δικαιώματα.
Το 2023 βλέπουμε να σημαδεύεται από την ανηλεή σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το κατοχικό κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ και τον βίαιο ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από τη λωρίδα της Γάζας, ενώ ο Ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες.
Δεκάδες ήταν και φέτος τα πολύνεκρα ναυάγια στη Μεσόγειο, όπως αυτό ανοιχτά της Πύλου, για το οποίο καμία ευθύνη για τον άδικο θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων, ανυπεράσπιστων παιδιών.
Εκεί οδηγεί η κεντρική πολιτική γραμμή της ΕΕ και των κρατών μελών της αλλά και κρατών όπως η ΗΠΑ και ο Καναδάς ενισχύοντας την καταστολή στη δήθεν «παράνομη» μετανάστευση, μιλώντας για «νέα υβριδική απειλή» σε βάρος των δημοκρατικών αξιών και του δυτικού πολιτισμού, καλλιεργώντας το φασιστικό και ρατσιστικό δηλητήριο. Κρύβουν τις πραγματικές αιτίες της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, που είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι επεμβάσεις για την καταλήστευση των χωρών τους, που σκορπούν το θάνατο, την ακραία φτώχεια, την εξαθλίωση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη. Από την μια μεριά άγρια καταστολή, φράχτες, επαναπροωθήσεις και απελάσεις, σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και από την άλλη μεριά ο οξυμένος ανταγωνισμός των επιχειρηματικών ομίλων για ολοένα και πιο φτηνά εργατικά χέρια μέσα από τις πολιτικές της λεγόμενης «νόμιμης» και «εποικοδομητικής» μετανάστευσης. Οι απαράδεκτες συμφωνίες σύγχρονου σκλαβοπάζαρου που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και άλλων αστικών κομμάτων, όπως με Μπαγκλαντές, Αίγυπτο, Πακιστάν, Ινδία, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών των πολιτικών.
Ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλά τα βάσανα του ξεριζωμού. Χιλιάδες νέοι και νέες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την χώρα μας, στη διάρκεια της προηγούμενης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Αλλά και μετανάστες πρώτης γενιάς που αναγκάστηκαν να φύγουν την δεκαετία του 50 και του 60 αλλά και μετά στην διάρκεια της χούντας και να βρεθούν στον Καναδά και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Σήμερα στην πατρίδα μας ζουν και εργάζονται χιλιάδες μετανάστες, με ή χωρίς άδειες διαμονής, που έρχονται αντιμέτωποι με τα σύγχρονα γκέτο της εκμετάλλευσης, όπως στη Μανωλάδα, στα φασονατζίδικα και αλλού.
Χιλιάδες ξεριζωμένοι είναι εγκλωβισμένοι στις υπερδομές – φυλακές των νησιών και της ενδοχώρας, χιλιάδες πέφτουν θύματα διακινητών που ανθούν στο έδαφος αυτής της πολιτικής.
Ό Εργατικός Σύλλογος όλα αυτά τα χρόνια προσπαθεί να συμβάλει για την άνοδο των κοινών αγώνων Ελλήνων μεταναστών και των ντόπιων εργατών για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για τους σημερινούς και αυριανούς αγώνες της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, θρησκεία, ενάντια στην εκμετάλλευση.
Το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στέκεται αλληλέγγυο στους μετανάστες και πρόσφυγες, με αταλάντευτο μέτωπο απέναντι στο ρατσισμό και το φασισμό, στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την καταστολή, τη φτώχεια και τον ξεριζωμό.